Veel mensen associëren onderhandelen met winnen of verliezen. Meestal zal de “harde” onderhandelaar dan verliezen van de “zachte”.
De “harde” onderhandelaar heeft de focus op maximale resultaten, geen oog voor de relatie en zeker niet om te investeren in deze relatie.
De “zachte” onderhandelaar heeft veel zorg en aandacht voor de relatie en geeft daarvoor regelmatig (een deel van) zijn eigen belangen op, om tot een win-win situatie te kunnen komen. Samenwerken, voor nu en in de toekomst, om tot een beter resultaat te komen voor alle betrokken partijen.
De laatstgenoemde vorm is de basis onder mediation die wordt gebruikt om tot een daadwerkelijk duurzame oplossing te komen.
Duurzaam betekent dat een oplossing op de lange termijn wordt gezocht en voor partijen haalbaar moet zijn en blijven. Beide partijen willen uiteraard ook zo goed mogelijk uit een onderhandeling komen.
Om de afspraken nog beter vorm te geven en duurzamer te maken, is het gebruik van een objectief criterium van groot belang. Deze criteria worden vastgelegd binnen de vaststellingsovereenkomst en worden gebruikt om afspraken meetbaar te maken. De eventuele toekomstige geschillen of veranderingen kunnen worden getoetst op deze criteria en opnieuw worden vastgelegd.
Bovendien heb preventief vastgelegd op welke wijze je met toekomstige wijzigingen omgaat om de relatie zo goed mogelijk in stand te kunnen houden.
Objectieve criteria kunnen algemeen geldende (wettelijke) regels zijn, maar ook:
- wettelijke bepalingen;
- de mening van een deskundige, bijvoorbeeld een taxateur;
- de normen van de bedrijfstak;
- Benchmark of gewoonte;
- Jurisprudentie, bijvoorbeeld rondom het vaststellen van partneralimentatie;
- Vergelijkbare marktwaarde.
In andere gevallen gaat het veel meer over wat beide partijen als redelijk ervaren en als eigen objectief criterium hebben vastgesteld. (Toekomstige) Duidelijkheid bevordert en normaliseert de communicatie tussen partijen..
